Ogrody przydomowe, tereny zieleni, parki itp. są nawadnianie za pomocą zraszaczy wynurzalnych. Zraszacze turbinkowe i korpusy z dyszami statycznymi lub rotacyjnymi są zakopane płytko pod ziemią. Części gdzie posadzone są rośliny np. żywopłoty, podlewa się przy pomocy linii kroplujących, a także kroplowników indywidualnych. Zraszacze i linie kroplujące łączy się z rurami PE złączkami, a następnie te rurociągi doprowadzone są do studzienek z elektrozaworami. Zawory elektromagnetyczne są połączone przewodami elektrycznymi ze sterownikiem, czyli programatorem czasowym, który zarządza całym systemem nawadniającym. Mogą być w wersji z pilotem, a także zasilane baterią. Sterowniki w zależności od modelu mogą odbierać informacje od różnych urządzeń zewnętrznych. Najprostszym jest czujnik deszczu, następnie czujnik deszczu z pomiarem nasłonecznienia i temperatury, oraz rozbudowane stacje pogodowe. Na podstawie tych informacji sterownik odpowiednio steruje czasem nawadniania. Rozbudowany system może być też wyposażony w czujnik wilgotności gleby, dozownik nawozu, sterownik z dostępem do aplikacji internetowej itp.

Uprawy polowe możemy nawadniać przy pomocy taśm kroplujących o różnych rozstawach i wydajnościach kroplowników (tak zwane nawadnianie kropelkowe). Drugi sposób to deszczowanie. Stosuje się do tego celu zraszacze polowe. Są one wyposażone najczęściej w mechanizm młoteczkowy powodujący ruch obrotowy, oraz dodatkowo w mechanizm sektorowy pozwalający
na pracę zraszacza w wybranym sektorze. Zraszacze rolnicze mogą być rozstawione na części lub na całym polu, zasilane przez stały lub przenośny rurociąg. Jedną z deszczowni przenośnych jest deszczownia szpulowa wyposażona w zraszacz o bardzo dużym zasięgu, lub zraszacz konsolowy. Do w/w metod podlewania można zastosować urządzenia do nawożenia (dozowniki nawozu).

Woda w ogrodzie jest doskonałym uzupełnieniem. W połączeniu z architekturą stwarza doskonały klimat do wypoczynku. Szum wody spadającej z kaskady działa kojąco na wypoczywających ludzi. Do budowy oczka używa się membrany EPDM. Jest to najpewniejsza izolacja wody. Rośliny sadzi się do specjalnych koszów. Do kaskady i strumieni mają zastosowanie specjalne pompy, które zużywają bardzo mało energii elektrycznej. Najpiękniejsze oczko lub staw nie mogą obejść się bez filtracji. W zależności od pojemności, zarybienia i obsadzenia roślinami stosuje się różne rodzaje filtrów. Filtry ciśnieniowe są proste i łatwe w obsłudze i nadają się do niewielkich oczek. Do większych stawów zastosowanie mają większe filtry przepływowe lub modułowe. Wszystkie filtry, nawet te automatyczne wymagają co pewien czas serwisu. Należy pamiętać, że woda w oczku to ekosystem, który wymaga wielu zabiegów aby woda była czysta. Nie wystarczy filtr mechaniczny, biologiczny albo lampa UV, trzeba zadbać o prawidłową zawartość niektórych pierwiastków i związków w wodzie. Do tego celu przeznaczone są preparaty biologiczne i chemiczne. Uzupełnieniem wspaniałego klimatu oczka wodnego jest jego odpowiednie oświetlenie.

W szkółkach produkuje się rośliny w pojemnikach i tradycyjnie w gruncie. Do podlewania stosuje się przeważnie zraszacze drobnokropliste o małym i średnim zasięgu. Rzadziej mają zastosowanie linie kroplujące, emitery i kroplowniki. Od lat najbardziej popularnym jest zraszacz 427 firmy NAANDANJAIN. Można wymieniać w nim dysze w zależności od potrzeb i zasobów wodnych. Jest najbardziej uniwersalny w działaniu, niezawodny i trwały. Inne zraszacze tego producenta różnią się tylko wydajnością, zasięgiem, oraz materiałem z jakiego został wykonany. Systemy nawadniające w szkółkach mogą być uzupełnione o automatykę, jak sterowniki, elektrozawory, czujniki, a także o dozowanie nawozów przy pomocy dozowników Dosatron i Dosmatic.